آیا حبوبات می تواند مسائل زیست محیطی را حل کند؟

 

اروپا قصد دارد با افزایش سطح زیر کشت بذر لوبیا باعث تثبیت نیتروژن موجود در خاک شده و نیاز به کودهای نیتروژنه را کاهش دهد.

Morits Rackling  از مرکز تحقیقات کشاورزی (ZALF) در آلمان اعلام کرد استفاده از بذر هایی مثل لوبیا می تواند پایداری کشاورزی و عرضه پروتئین را در اروپا افزایش دهد. لوبیا علاوه بر اینکه غنی از پروتئین است و می تواند برای جبران کسری پروتئین مفید باشد، میزان تیتروژن موجود در خاک را نیز از طریق تامین بیولوژیک نیتروژن افزایش می دهد و باعث کاهش مصرف کودهای نیتروژنه می گردد (برای مطالعه بیشتر می توانید به مقاله علمی معرفی شده در انتهای متن مراجعه فرمایید).

بر اساس تحقیقات در اروپا ، با کشت بذر حبوبات، مصرف کود 25تا40 درصد کا هش می یابد و این امر می تواند هم برای محیط زیست و هم اقتصاد مفید باشد.2 درصد  زمین های آبی در اروپا به کشت حبوبات اختصاص دارد و به نظر خود مرکز تحقیقات کشاورزی، با طراحی مدلی برای ترکیب کشت حبوبات با دیگر سیستم های کشت، یک شرایط برد برد برای اقتصاد و محیط زیست به وجود می آید چراکه با این عمل به واردات 70 درصدی حبوبات(با کشت بیشتر)  و اکوسیستم (با مصرف کود کمتر ) کمک شایانی می گردد.

با توجه به این موضوع پیش بینی می گردد در سالهای آتی با افزایش سطح زیر کشت حبوبات در اروپا میزان تولید نیز افزایش یابد.

با توجه به مصرف سرانه ثابت حبوبات اروپا و افزایش میزان تولید در این منطقه، احتمالا میزان واردات اروپا کمتر می شود و این امر بر  صادرات کشورهایی که در ارتباط با اروپا هستند تاثیر خواهد گذاشت. حتی ممکن است مقداری از این افزایش تولید صادر شود. این استراتژی در صورت تداوم و موفق شدن می تواند قدرت چانه زنی اروپا را در بازار جهانی حبوبات را افزایش دهد و این منطقه را به یک بازیگر مهم در عرصه تولید حبوبات تبدیل نماید. این امر در صورت تحقق می تواند در بلند مدت با توجه به مازاد عرضه موجب کاهش قیمت ها در بازارهای جهانی نیز گردد.

منبع: Science Daily

Moritz Reckling, Gیran Bergkvist, Christine A. Watson, Frederick L. Stoddard, Peter M. Zander, Robin L. Walker, Aurelio Pristeri, Ion Toncea, Johann Bachinger. Trade-Offs between Economic and Environmental Impacts of Introducing Legumes into Cropping Systems. Frontiers in Plant Science, 2016; 7 DOI: 10.3389/fpls.2016.00669